Dlaczego boli, gdy "nic tam nie ma"?
Czy Twoje badania obrazowe (RTG, MRI) są w normie, a ból nie ustępuje? Współczesna nauka definiuje to zjawisko jako ból nocyplastyczny (IASP, 2017). To nie "wymysł", lecz realna zmiana neurofizjologiczna. Poniżej wyjaśniamy ten mechanizm oraz prezentujemy metody leczenia – w tym fizjoterapię inwazyjną – opierając się na badaniach klinicznych wysokiej jakości.
Ból przewlekły rzadko wynika z trwałego uszkodzenia tkanki. Częściej jest wynikiem sensytyzacji – nadmiernego uwrażliwienia układu nerwowego.
Gdy dochodzi do urazu, uwalniana jest tzw. "zupa zapalna" (bradykinina, prostaglandyny), która obniża próg pobudliwości receptorów bólowych.
Dowody naukowe: Badania Woolf (2011) wykazują, że w tym stanie bodźce normalnie obojętne (np. dotyk) są odbierane jako bolesne (allodynia).
Wniosek dla pacjenta: To normalny proces gojenia, który powinien wygasnąć w ciągu kilku tygodni. Jeśli trwa dłużej, problem przenosi się "wyżej".
To stan, w którym neurony w rdzeniu kręgowym stają się nadaktywne (zjawisko Wind-up). Mózg traci zdolność do hamowania bólu.
Dowody naukowe: Nijs et al. (2014) w przełomowej pracy opisują CS jako "nieprawidłowe przetwarzanie sygnałów czuciowych w CUN". Z kolei Moseley & Butler (2015) udowodnili, że w tym stanie ból może być wywoływany przez same czynniki emocjonalne lub kontekstowe, bez udziału tkanki.
Objawy potwierdzone badaniami: Rozlany ból, nadwrażliwość na światło/dźwięk, zaburzenia snu (Nijs et al., 2010).
Dobre wyniki a ból nie mija? Zrozumieć sensytyzację
Fizjoterapia inwazyjna to nie "alternatywna medycyna", ale precyzyjna interwencja neurofizjologiczna. Poniżej przedstawiamy dowody na jej skuteczność.
Zabieg polegający na nakłuwaniu punktów spustowych (Myofascial Trigger Points - MTrP) bez podawania leku.
Mechanizm działania: Badania Shah et al. (2008) (mikrodializa) wykazały, że skuteczne nakłucie (wywołujące drżenie mięśnia) natychmiastowo obniża poziom substancji bólowych (Substancja P, CGRP) w okolicy punktu spustowego.
Skuteczność (EBP):
Duża metaanaliza Navarro-Santana et al. (2020) potwierdziła, że Dry Needling jest skuteczny w redukcji bólu szyi w krótkim terminie.
Gattie et al. (2017): DN jest skuteczniejszy od placebo w bólach mięśniowo-szkieletowych, poprawiając zakres ruchu i zmniejszając ból.
Zastosowanie: Bóle napięciowe głowy, bóle barku, bóle lędźwiowe.
Stymulacja nerwów obwodowych igłą podłączoną do prądu o niskiej/średniej częstotliwości.
Mechanizm działania: Zabieg ten "resetuje" przewodnictwo nerwowe. Plaza-Manzano et al. (2020) wskazują, że PENS aktywuje zstępujące szlaki hamowania bólu w mózgu (wydzielanie endorfin i enkefalin).
Skuteczność (EBP):
Badania RCT De-la-Cruz-Torres et al. (2020) wykazały, że PENS jest skuteczniejszy niż TENS (elektrody na skórze) i terapia manualna w redukcji bólu u pacjentów z napięciowym bólem głowy.
Jest to metoda rekomendowana w przypadkach opornych na leczenie farmakologiczne.
Metoda dedykowana leczeniu przewlekłych tendinopatii (ścięgien), które często są źródłem sygnału bólowego napędzającego sensytyzację.
Mechanizm działania: Abat et al. (2016) wykazali, że prąd galwaniczny wywołuje kontrolowaną reakcję zapalną, która stymuluje fagocytozę i przebudowę kolagenu w degenerującym ścięgnie.
Skuteczność (EBP): Gomez-Chiguano et al. (2020) w przeglądzie systematycznym potwierdzają wysoką skuteczność elektrolizy w połączeniu z ćwiczeniami ekscentrycznymi w leczeniu patologii ścięgien (np. rzepki, Achillesa).
Sama fizjoterapia inwazyjna to potężny bodziec, ale trwałe wyleczenie wymaga utrwalenia efektu.
Pacjent musi zrozumieć, że ból to nie uszkodzenie.
Dowody: Metaanaliza Louw et al. (2016) wykazała, że sama edukacja zmniejsza poziom lęku (kinezjofobii) i obniża odczuwanie bólu w skali VAS. Zrozumienie procesu "odczula" mózg.
Dowody: Przegląd Cochrane (Geneen et al., 2017) jednoznacznie wskazuje, że aktywność fizyczna jest kluczowa w redukcji bólu przewlekłego.
Mechanizm: Nijs et al. (2012) opisują zjawisko "analgezji wywołanej wysiłkiem" (Exercise-Induced Hypoalgesia), gdzie prawidłowo dawkowany ruch uruchamia produkcję własnych opioidów w mózgu.
W oparciu o wytyczne NICE Guidelines (2021) oraz serię artykułów w The Lancet (Foster et al., 2018), w leczeniu bólu przewlekłego odradza się:
Stosowania wyłącznie pasywnych metod fizykalnych (ultradźwięki, laser biostymulacyjny, TENS) – brak dowodów na długotrwały efekt.
Opierania leczenia tylko na lekach z grupy opioidów (ryzyko uzależnienia, brak skuteczności w bólu nocyplastycznym).
Jeśli zmagasz się z bólem przewlekłym:
Diagnoza: Upewnij się, czy Twój ból ma charakter nocyplastyczny (sensytyzacja).
Terapia: Szukaj fizjoterapeuty łączącego fizjoterapię inwazyjną (igłoterapia, neuromodulacja – poparte badaniami Plaza-Manzano, Navarro-Santana) z aktywnym ruchem.
Nastawienie: Pamiętaj, że według badań (Moseley 2015), Twój układ nerwowy jest plastyczny – może się "nauczyć" bólu, ale może się go też oduczyć.