Ból biodra w okolicy krętarza

Analiza skuteczności suchego igłowania i iniekcji kortyzonu w leczeniu zespołu bólu krętarza większego

Badanie kliniczne "Dry Needling Versus Cortisone Injection in the Treatment of Greater Trochanteric Pain Syndrome: A Noninferiority Randomized Clinical Trial", opublikowane w Journal of Orthopaedic & Sports Physical Therapy, dostarcza istotnych dowodów na temat alternatywnych do niniekcki kortyzonu metod leczenia zespołu bólu krętarza większego (GTPS). Wyniki wskazują, że suche igłowanie jest nie mniej skuteczne niż tradycyjnie stosowane iniekcje kortyzonu, co może mieć znaczący wpływ na podejście terapeutyczne do tego powszechnego schorzenia. Badanie przeprowadzone jako randomizowana próba kliniczna z częściowym zaślepieniem wykazało, że obie metody dają porównywalne rezultaty w zakresie zmniejszenia bólu i poprawy funkcjonalności, przy czym suche igłowanie może stanowić korzystną alternatywę unikającą potencjalnych skutków ubocznych związanych ze steroidami.

Kontekst kliniczny zespołu bólu krętarza większego

Zespół bólu krętarza większego (GTPS) stanowi obecnie preferowaną terminologię dla schorzenia, które wcześniej określano jako zapalenie kaletki krętarza większego lub zapalenie kaletki podpośladkowej12. Jest to stan charakteryzujący się przewlekłym, przerywanym bólem i tkliwością w bocznej części biodra7. To istotny problem kliniczny, który dotyka szacunkowo od 10% do 25% populacji ogólnej7 8.

Przez wiele lat uważano, że przyczyną tego schorzenia jest zapalenie kaletki maziowej biodra, co prowadziło do powszechnego stosowania iniekcji kortykosteroidów jako głównej metody leczenia7. Jednak najnowsze badania wskazują, że prawdziwą przyczyną GTPS są raczej urazy mięśni i ścięgien otaczających biodro, a stan zapalny często nie występuje wcale7 8. To odkrycie podważa logikę stosowania iniekcji steroidowych do kaletki maziowej i skłania do poszukiwania alternatywnych metod terapeutycznych8.

Zmiana paradygmatu w rozumieniu etiologii

Tradycyjne podejście do GTPS zakładało, że obrzęknięta kaletka maziowa biodra jest głównym źródłem bólu7. Kaletka maziowa to wypełniony płynem woreczek, który działa jako powierzchnia ślizgowa zmniejszająca tarcie między poruszającymi się tkankami w stawie7. Opierając się na tym założeniu, iniekcje kortykosteroidów do kaletki były stosowane w celu zmniejszenia obrzęku i bólu7.

Obecne dowody wskazują jednak, że urazy mięśni i ścięgien wokół biodra są właściwą przyczyną tego bólu, a zapalenie często nie jest częścią procesu chorobowego7 8. Ta zmiana w rozumieniu etiologii GTPS skłania do krytycznego przemyślenia skuteczności iniekcji steroidowych i poszukiwania metod terapeutycznych, które bezpośrednio adresują problemy mięśniowo-ścięgniste.

Metodologia badania klinicznego

Projekt i cele badania

Badanie zostało zaprojektowane jako prospektywne, randomizowane i częściowo zaślepione badanie kliniczne12. Głównym celem było sprawdzenie, czy zastosowanie suchego igłowania (DN) jest nie gorsze od iniekcji kortyzonu w zmniejszaniu bólu bocznej części biodra i poprawie funkcji u pacjentów z GTPS1 2. Autorzy wysnuli hipotezę, że równie skuteczne leczenie z mniejszą liczbą niekorzystnych skutków ubocznych byłoby korzystne dla pacjentów1.

Uczestnicy i procedury

W badaniu wzięło udział 43 uczestników (obserwowano 50 bioder), wszyscy z diagnozą GTPS 2. Uczestnicy zostali losowo przydzieleni do grupy otrzymującej iniekcję kortyzonu lub do grupy poddawanej suchemu igłowaniu1. Zabiegi były przeprowadzane przez okres 6 tygodni, a wyniki kliniczne zbierano na początku oraz po 1, 3 i 6 tygodniach od rozpoczęcia leczenia12.

Pomiary wyników

Badacze zastosowali następujące miary wyników:

Główna miara: numeryczna skala oceny bólu (0-10)1 2 4
Drugorzędowa miara: Skala Funkcjonalności Specyficzna dla Pacjenta (0-10), w której pacjenci identyfikują zadania, które są ograniczone z powodu ich schorzenia1 2 5
Trzeciorzędowa miara: przyjmowanie leków przeciwbólowych1 2

Charakterystyka wyjściowa była podobna w obu grupach, co zwiększa wiarygodność porównania wyników leczenia12.

Wyniki badania

Równoważność metod terapeutycznych

Kluczowym odkryciem badania było stwierdzenie, że suche igłowanie jest nie gorsze od iniekcji kortyzonu w leczeniu GTPS1 2. Test równoważności dla powtarzanych pomiarów dla bólu i uśrednionych wyników funkcjonalnych po 6 tygodniach (z marginesem równoważności 1,5 dla obu wyników) wykazał, że suche igłowanie nie jest gorsze od iniekcji kortyzonu (dla obu miar P<0,01)1 2 4.

Efekty terapeutyczne w zakresie bólu i funkcji

Obie grupy doświadczyły zmniejszenia bólu i poprawy zdolności poruszania się oraz wykonywania codziennych czynności7. Nie zaobserwowano znaczących różnic w wynikach między dwiema metodami terapeutycznymi, co sugeruje, że suche igłowanie może być równie skuteczne jak iniekcje kortyzonu w łagodzeniu objawów GTPS 5 7.

Użycie leków i skutki uboczne

Zużycie leków przeciwbólowych nie różniło się istotnie między grupami (P = 0,74) w tym samym punkcie czasowym12. Co ważne, w grupie poddanej suchemu igłowaniu nie zgłoszono żadnych skutków ubocznych1, co może stanowić istotną przewagę tej metody nad iniekcjami kortyzonu, które wiążą się z potencjalnym ryzykiem działań niepożądanych związanych ze steroidami8.

Implikacje kliniczne

Alternatywa dla iniekcji steroidowych

Wyniki badania sugerują, że suche igłowanie może być skuteczną alternatywą dla iniekcji kortyzonu u pacjentów z GTPS1 2 8. Jest to szczególnie istotne w kontekście coraz większych wątpliwości dotyczących skuteczności wstrzykiwania steroidów do kaletki w świetle nowego rozumienia etiologii GTPS1 2.

Suche igłowanie wykorzystuje igły filamentowe podobne do stosowanych w akupunkturze, zdolne do stymulowania punktów spustowych mięśniowo-powięziowych5 8. Technika ta może bezpośrednio oddziaływać na uszkodzone mięśnie i ścięgna, które są obecnie uznawane za główne źródło bólu w GTPS7 8.

Korzyści dla pacjentów i praktyki klinicznej

Pacjenci często pytają, czy mogą spróbować fizjoterapii przed innymi metodami leczenia7. Wyniki tego badania pokazują, że mogą uzyskać podobne rezultaty z suchego igłowania jak z iniekcji kortykosteroidów7. Biorąc pod uwagę porównywalne wyniki, suche igłowanie może być dobrą opcją dla osób obawiających się potencjalnych skutków ubocznych i ryzyka związanego z iniekcją steroidów lub dla tych, którzy chcą spróbować leczenia o niższym ryzyku7 8.

Dr Michael Rafla z Australian Sports Physiotherapy zauważa, że chociaż obie metody są skuteczne u większości pacjentów, kluczowy jest właściwy dobór pacjentów9. Sugeruje on, że w przypadku patologii ścięgien powodującej ból oraz zapalenia kaletki, suche igłowanie, wzmacnianie i zajęcie się czynnikami przyczynowymi jest kluczowe przed rozważeniem iniekcji kortykosteroidów9.

Wnioski i dalsze kierunki badań

Przedstawione badanie dostarcza dowodów poziomu 1b, że iniekcje kortyzonu w GTPS nie zapewniają większej ulgi w bólu ani zmniejszenia ograniczeń funkcjonalnych niż suche igłowanie1 2 9. Wyniki sugerują, że suche igłowanie jest nie gorszą alternatywą leczniczą do iniekcji kortyzonu w tej populacji pacjentów1 2.

Badanie to ma istotne znaczenie dla praktyki klinicznej, gdyż suche igłowanie może oferować bezpieczną i skuteczną alternatywę dla iniekcji kortykosteroidów, unikając potencjalnie szkodliwych efektów steroidów8. Perspektywa ta jest szczególnie ważna w świetle nowego rozumienia patofizjologii GTPS jako schorzenia głównie mięśniowo-ścięgnistego, a nie zapalnego7 8.

Mimo obiecujących wyników, potrzebne są dalsze badania z dłuższym okresem obserwacji, aby ocenić długoterminową skuteczność suchego igłowania w porównaniu z iniekcjami kortyzonu oraz określić optymalne protokoły leczenia dla różnych podgrup pacjentów z GTPS.

Podsumowanie

Badanie Brennan i współpracowników dostarcza ważnych dowodów na równoważność suchego igłowania i iniekcji kortyzonu w leczeniu zespołu bólu krętarza większego. W świetle zmieniającego się rozumienia patofizjologii tego schorzenia, suche igłowanie jawi się jako obiecująca, bezpieczna i nie mniej skuteczna alternatywa dla tradycyjnych iniekcji steroidowych. Dla klinicystów oznacza to rozszerzenie arsenału terapeutycznego o metodę, która może być szczególnie korzystna dla pacjentów obawiających się działań niepożądanych steroidów lub preferujących mniej inwazyjne podejście terapeutyczne.

Autor jest absolwentem podyplomowego szkolenia z zakresu metody "Suche igłowanie" organizowanego przez firmę ATMIS we współpracy z Katedrą Terapii Manualnej i Igłoterapii Suchej Uniwersytetu Juan Carlos w Madrycie

Cytowane źródła: