Dyskopatia kręgosłupa
📌 Ból dyskogenny - ból spowodowany chorobą krążka międzykręgowego; często pierwszy z etapów choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa. Nazwa dyskopatia najczęściej kojarzona jest z przepukliną jądra miażdżystego tarczy (krążka) międzykręgowej kręgosłupa (bulging, protruzja, ekstruzja, "wypadnięcie dysku"). Dyskopatia może być przyczyną bólu lokalnego (centralnego, osiowego), rwy kulszowej (ramiennej, udowej), ale także bólu stawu biodrowego lub kolanowego. Większość dolegliwości spowodowanych dyskopatią kwalifikuje się do leczenia nieoperacyjnego❗😲.
📖 "Obecność umiarkowanego osłabienia siły mięśni kończyny skorelowane z przepukliną dysku i uciskiem korzeniowym nie jest bezwzględnym wskazaniem do operacji, ponieważ wielu chorych odzyskuje sprawność po leczeniu zachowawczym" [1].
☝U części Pacjentów, dolegliwości spowodowane dyskopatią ustępują samoistnie (bez rehabilitacji), jednak u większości osób z tej grupy, dochodzi do kolejnych incydentów, zazwyczaj wymagających już leczenia.
☝Przy braku bezwzględnych wskazań do leczenia operacyjnego i odpowiednim postępowaniu fizjoterapeutycznym, można spodziewać się wycofania przepukliny dysku [4].❗
Leczenie zachowawcze, w pierwszej kolejności, proponowane jest wszystkim tym Pacjentom, u których nie doszło do przerwania ciągłości pierścienia włóknistego, bez względu na stopień jego uszkodzenia. W leczeniu zachowawczym, dużą rolę odgrywają metody z zakresu fizjoterapii.
Najbardziej skuteczne są te spośród metod fizjoterapii, które wymagają od Pacjentów:
aktywności w procesie usprawniania (do odrobienia jest "praca domowa" ❗ 🙄)
oparte są na działaniu bodźców mechanicznych [3] (mobilizacja, manipulacja, trakcja 👉 Terapia Manualna),
oferują Pacjentom edukację w zakresie prawidłowych wzorców ruchowych.
☝ Przykładem może być metoda McKenziego. 👍👍👍
📖 "Nie ma dowodów, że wczesne leczenie operacyjne, przy braku postępujących ubytków neurologicznych, poprawia wyniki leczenia przepukliny krążka z radikulopatią czy stenozą kanału kręgowego" [1].
Skuteczne leczenie, wymaga prawidłowej diagnozy - ból dyskogenny, wymaga innej fizjoterapii, niż np.: ból mięśniowo-powięziowy...
📝🖐 Pięć pytań [2], które pomogą w rozpoznaniu bólu dyskogennego, w dolnej części pleców:
Czy odczuwasz ból pleców po zbyt długim siedzeniu?
Czy odczuwasz ból pleców podczas wstawania po długim siedzeniu?
Czy zaczynasz wiercić się (szukasz bardziej komfortowej pozycji) na krześle podczas długotrwałego siedzenia?
Czy odczuwasz ból pleców podczas mycia twarzy?
Czy odczuwasz ból pleców podczas wykonywania czynności w pochyleniu tułowia do przodu?
Zapraszam do gabinetu FRO
Dyskopatia - operacja czy fizjoterapia? - https://www.facebook.com/groups/189951658271185/
Rwa kulszowa
📌Najczęściej spowodowana jest dyskopatią kręgosłupa lub wystąpieniem zespołu mięśnia gruszkowatego. Termin oznacza ból okolicy lędźwiowej (nie musi występować), promieniujący (zgodnie z topografią nerwu kulszowego) do pośladka, tylnej powierzchni uda lub do łydki albo stopy. Zwykle towarzyszy mu uczucie osłabienia siły mięśniowej i drętwienia powyższych okolic ciała. Czasem bóle są tak silne, że chory zmuszony jest do przyjęcia pozycji leżącej. Mogą występować parestezje i drętwienia, zaburzenia czucia w różnych miejscach kończyn dolnych. Charakterystycznym objawem rwy kulszowej jest narastający ból podczas podnoszenia kończyny dolnej w czasie leżenia na plecach (objaw Lasègue’a) oraz przy pochylaniu się.
📖 "Obecność umiarkowanego osłabienia siły mięśni kończyny skorelowane z przepukliną dysku i uciskiem korzeniowym nie jest bezwzględnym wskazaniem do operacji, ponieważ wielu chorych odzyskuje sprawność po leczeniu zachowawczym" [1].
☝❗ Wskazaniem do konsultacji neurochirurgicznej w celu rozważenia leczenia operacyjnego rwy kulszowej są:
🚩 narastanie deficytów neurologicznych (niedowładów lub porażeń),
🚩 nasilenie dolegliwości bólowych,
🚩 brak poprawy w ciągu 6 tygodni (pod warunkiem prowadzenia właściwego leczenia z zakresu fizjoterapii (❗)).
☝✅ Spośród metod fizjoterapii najskuteczniejsze są te [3], które wymagają od Pacjentów: aktywności w procesie usprawniania, oparte są na działaniu bodźców mechanicznych (Terapia Manualna), oferują Pacjentom edukację w zakresie prawidłowych wzorców ruchowych. Przykładem może być metoda McKenziego.
📖 "Nie ma dowodów, że wczesne leczenie operacyjne, przy braku postępujących ubytków neurologicznych, poprawia wyniki leczenia przepukliny krążka z radikulopatią czy stenozą kanału kręgowego" [1].
👉✅W przypadku Pacjentów, u których leczenie biomechaniczne nie przynosi oczekiwanych rezultatów, połączenie metody McKenziego z iniekcjami transforaminalnymi może być skuteczną strategią leczenia. Iniekcje te są wykonywane pod kontrolą fluoroskopii, co zwiększa precyzję i bezpieczeństwo zabiegu.
Zapraszam do gabinetu FRO
Dyskopatia - operacja czy fizjoterapia? - https://www.facebook.com/groups/189951658271185/
Ból pleców
"Współczesne podejścia do diagnozowania i leczenia bólu pleców"
Streszczenie
Współczesne podejście do diagnozowania i leczenia bólu pleców obejmuje kompleksowe metody diagnostyczne oraz wielokierunkowe strategie terapeutyczne. Diagnostyka opiera się na badaniach fizykalnych, obrazowych i funkcjonalnych, a leczenie łączy farmakoterapię, fizykoterapię, kinezyterapię oraz metody inwazyjne.
Najczęstsze przyczyny bólu pleców to niespecyficzny ból dolnego odcinka kręgosłupa, fibromialgia, zespół bólu mięśniowo-powięziowego oraz choroby zapalne kręgosłupa. W leczeniu dyskopatii stosuje się m.in. terapię MDT, która koncentruje się na samodzielnych ćwiczeniach pacjenta. Leczenie zachowawcze niespecyficznego bólu pleców obejmuje farmakoterapię, fizykoterapię, kinezyterapię oraz edukację pacjenta. Terapia punktów spustowych wykorzystuje różne techniki, w tym ucisk, suche igłowanie i iniekcje. Strategie kontroli bólu łączą farmakoterapię, fizykoterapię i techniki relaksacyjne. Iniekcje przezotworowe są skuteczną metodą leczenia w przypadkach opornych na inne terapie. Ważne jest rozpoznawanie "czerwonych flag" - objawów alarmowych wymagających pilnej interwencji medycznej.
Link do pełnej wersji Artykułu
Zapraszam do gabinetu FRO
Ból mięśniowo-powięziowy
Ból mięśniowo-powięziowy, choć często lekceważony, jest istotnym problemem zdrowotnym dotykającym mięśni i powiązanych z nimi powięzi – delikatnych, ale wytrzymałych tkankach łącznych. Ten rodzaj bólu może być zarówno przewlekły, jak i ostry, wpływając znacząco na jakość życia osób dotkniętych tym schorzeniem.
Przyczyny i Czynniki Ryzyka
Przyczyny bólu mięśniowo-powięziowego są różnorodne, od przeciążeń i urazów po choroby przewlekłe takie jak fibromialgia. Nie można także ignorować wpływu stresu i napięcia emocjonalnego, które często nasilają objawy. Różnorodność przyczyn sprawia, że diagnoza i leczenie mogą być wyzwaniem.
Objawy i Diagnoza
Pacjenci cierpiący na ból mięśniowo-powięziowy często opisują go jako palący, tępy lub kłujący, towarzyszy mu sztywność i ograniczenie ruchomości. Wrażliwość na dotyk w dotkniętych obszarach jest kolejnym charakterystycznym objawem.
Diagnoza zazwyczaj rozpoczyna się od dokładnego wywiadu medycznego i badania fizykalnego. W niektórych przypadkach, do pełnej oceny stanu pacjenta konieczne mogą być badania obrazowe, takie jak ultrasonografia (USG) czy rezonans magnetyczny (MRI).
Leczenie i Zarządzanie
Leczenie bólu mięśniowo-powięziowego jest złożone i często wymaga holistycznego podejścia. Obejmuje ono zarówno terapie medyczne, jak i zmiany w stylu życia.
Terapia Fizyczna: Ćwiczenia rozciągające i wzmacniające są kluczowe w poprawie elastyczności i siły mięśni. Fizjoterapeuci mogą również stosować specjalistyczne techniki, takie jak terapia manualna, aby złagodzić ból i poprawić funkcjonowanie.
Metody Relaksacyjne: Techniki relaksacyjne, takie jak joga czy medytacja, mogą zmniejszać napięcie mięśniowe i pomagać w zarządzaniu bólem.
Leki: W niektórych przypadkach konieczne może być stosowanie leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Ich stosowanie powinno być jednak ściśle monitorowane przez lekarza.
Terapie Manualne: Masaż, terapia punktów spustowych i osteopatia często przynoszą ulgę w bólu.
Zmiany w Stylu Życia
Równie ważne, co leczenie medyczne, są zmiany w codziennym życiu pacjenta. Regularne ćwiczenia fizyczne, poprawa postawy ciała i ergonomii w miejscu pracy, a także zdrowa dieta, mogą znacząco przyczynić się do poprawy stanu pacjenta.
Wnioski
Ból mięśniowo-powięziowy, mimo że może być trudny do zdiagnozowania i leczenia, nie jest stanem, z którym trzeba się pogodzić. Wczesna interwencja, indywidualnie dostosowane plany leczenia i zaangażowanie pacjenta w proces terapii są kluczowe dla skutecznego zarządzania tym schorzeniem. Ważne jest, aby osoby cierpiące na ból mięśniowo-powięziowy pamiętały, że istnieje wiele dostępnych opcji leczenia i wsparcia, które mogą znacząco poprawić ich jakość życia.
Zapraszam do gabinetu FRO
Po operacjach ortopedycznych rekonstrukcyjnych
szycie łąkotki,
mikrozłamania,
szycie ścięgna Achillesa,
szycie lub uwolnienie troczków rzepki,
osteotomia korekcyjna Fulkersona,
fuzja kręgosłupa,
discektomia
Zapraszam do gabinetu
Ból karku i/lub szyi
Napięciowe bóle głowy
Napięciowy ból głowy to najczęstszy rodzaj bólu głowy, który charakteryzuje się tępym, uciskającym bólem obejmującym całą głowę lub jej część. Często opisywany jest jako uczucie "opaski" lub "kasku" na głowie.
Objawy:
Lokalizacja: Zwykle obustronny, obejmuje całą głowę lub skupia się w okolicy czoła, skroni i potylicy.
Charakter bólu: Tępy, uciskający, ściskający, stały, niepulsujący.
Intensywność: Zazwyczaj łagodna do umiarkowanej, ale może się nasilać.
Czas trwania: Od 30 minut do kilku dni.
Inne objawy: Może towarzyszyć uczucie zmęczenia, problemy z koncentracją, nadwrażliwość na światło lub dźwięki.
Przyczyny:
Dokładna przyczyna napięciowych bólów głowy nie jest znana, ale uważa się, że wynikają one z:
Napięcia mięśni: Skurcze mięśni głowy, szyi i barków.
Zaburzenia w przekazywaniu sygnałów bólowych: Zmiany w sposobie, w jaki nerwy przekazują informacje o bólu.
Czynniki wyzwalające: Stres, zmęczenie, brak snu, głód, odwodnienie, zła postawa, problemy ze wzrokiem.
Leczenie:
Leki przeciwbólowe: Dostępne bez recepty, takie jak paracetamol, ibuprofen, naproksen, kwas acetylosalicylowy.
Leki rozluźniające mięśnie: W przypadku silnego napięcia mięśni.
Techniki relaksacyjne: Ćwiczenia oddechowe, joga, medytacja.
Fizjoterapia: Masaż, Terapia Manualna, Suche igłowanie (Dry Needling) punktów spustowych
Zmiana stylu życia: Regularny sen, zdrowa dieta, unikanie stresu, aktywność fizyczna.
W obrębie barku
zespół bolesnego barku,
bark pływaka,
stan po zwichnięciu barku,
zespół ciasnoty podbarkowej,
niestabilność,
ograniczenia rotacji,
entezopatia ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego
W obrębie stawu łokciowego
po zwichnięciu łokcia,
łokieć tenisisty,
łokieć golfisty,
zespół kanału promieniowego,
ból po bocznej lub przyśrodkowej stronie łokcia
Zapraszam do gabinetu
W obrębie nadgarstka
Zespół cieśni nadgarstka
W obrębie stawu kolanowego
ból kolana pojawiający się podczas aktywności sportowej,
kolano biegacza,
kolano skoczka,
stan po zwichnięciu rzepki,
skręceniu stawu,
uszkodzeniu więzadeł kolana,
boczne przyparcie rzepki,
kolano kinomana,
chondromalacja SRU,
zespół pasma biodrowo-piszczelowego ITBS
Zapraszam do gabinetu
W obrębie stawu skokowego
stan po skręceniu,
stan po złamaniu dwu/trój-kostkowym
przewlekła niestabilność,
stan po złamaniu w obrębie nasady dalszej kości piszczelowej.
Zapraszam do gabinetu
W obrębie ścięgna Achillesa
ból,
naderwanie,
przeciążenie,
zapalenie
tendinopatia
W obrębie stawu biodrowego/pośladka
Zespół mięśnia gruszkowatego
Głęboki ból pośladka DGPS
Zespół pasma biodrowo piszczelowego ITBS
📚 Źródła (aktualizowane na bieżąco)