Punkty spustowe, określane również mianem trigger points (TrPs), to nadwrażliwe, lokalne obszary w obrębie tkanki mięśniowej lub powięzi, charakteryzujące się zwiększoną tkliwością oraz zdolnością do generowania bólu miejscowego i promieniującego. Ich etiologia jest wieloczynnikowa, obejmując przeciążenia mechaniczne, urazy, zaburzenia posturalne oraz czynniki psychosomatyczne.
W wyniku wyżej wymienionych czynników etiologicznych dochodzi do lokalnego zaburzenia homeostazy mięśniowej. Mikrourazy włókien mięśniowych prowadzą do uwolnienia jonów wapnia z retikulum sarkoplazmatycznego, co inicjuje długotrwały skurcz sarkomerów. Skutkuje to niedokrwieniem, hipoksją oraz kumulacją metabolitów (np. kwas mlekowy), co dodatkowo nasila ból i podtrzymuje patologiczny cykl. Ponadto, dochodzi do uwolnienia substancji prozapalnych (np. bradykinina, substancja P) oraz aktywacji nocyceptorów, co prowadzi do sensytyzacji obwodowej i ośrodkowej układu nerwowego.
Punkty spustowe manifestują się poprzez:
Ból miejscowy: Ostry, piekący lub tępy ból w obrębie palpacyjnie wyczuwalnego zgrubienia lub pasma mięśniowego, nasilający się pod wpływem ucisku.
Ból promieniujący: Ból rozprzestrzeniający się wzdłuż charakterystycznych dla danego mięśnia wzorców, często lokalizujący się w odległych obszarach ciała.
Dysfunkcja ruchowa: Ograniczenie zakresu ruchu, sztywność, osłabienie siły mięśniowej oraz zaburzenia koordynacji.
Objawy autonomiczne: W niektórych przypadkach mogą wystąpić dodatkowe objawy, takie jak pocenie się, łzawienie, zaburzenia czucia (parestezje) czy objawy wegetatywne (np. nudności).
Diagnostyka różnicowa punktów spustowych obejmuje wykluczenie innych potencjalnych przyczyn dolegliwości bólowych, takich jak choroby reumatyczne, neuropatie czy patologie narządu ruchu.
Leczenie punktów spustowych wymaga kompleksowego podejścia, uwzględniającego zarówno terapię przyczynową, jak i objawową. Do najczęstszych metod terapeutycznych należą:
Terapia manualna: Techniki uciskowe (np. ischemic compression), rozluźnianie mięśniowo-powięziowe (np. techniki terapii manualnej wg koncepcji Mulligan Concept), masaż tkanek głębokich.
Fizykoterapia: Terapia ultradźwiękami, laseroterapia, elektroterapia (np. TENS), termoterapia, krioterapia.
Terapia suchego igłowania: Wprowadzenie cienkiej igły w punkt spustowy w celu wywołania miejscowej reakcji zapalnej i dezaktywacji patologicznego ogniska.
Kinesiotaping: Aplikacja specjalistycznych plastrów w celu odciążenia mięśni, poprawy mikrokrążenia oraz modulacji bólu.
Ćwiczenia terapeutyczne: Rozciąganie, wzmacnianie, trening proprioceptywny oraz edukacja pacjenta w zakresie ergonomii i higieny pracy.
Farmakoterapia: Wspomagająco mogą zostać zastosowane niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), miorelaksanty czy leki przeciwbólowe.
Kluczowym elementem w zapobieganiu powstawaniu punktów spustowych jest edukacja pacjentów w zakresie prawidłowej ergonomii, higieny pracy oraz aktywności fizycznej. Ponadto, istotne jest wczesne rozpoznawanie i leczenie czynników ryzyka, takich jak przeciążenia, urazy czy zaburzenia posturalne. Regularne wykonywanie ćwiczeń rozciągających, wzmacniających oraz relaksacyjnych może również przyczynić się do zmniejszenia ryzyka rozwoju punktów spustowych.
Punkty spustowe mogą występować w różnych mięśniach ciała, powodując ból miejscowy i promieniujący. Oto kilka przykładów:
Mięsień czworoboczny grzbietu: Punkty spustowe w tym mięśniu mogą powodować ból karku, ramion, a nawet głowy.
Mięsień dźwigacz łopatki: Punkty spustowe w tym mięśniu mogą powodować ból szyi, barku i górnej części pleców.
Mięśnie pośladkowe: Punkty spustowe w tych mięśniach mogą powodować ból pośladków, bioder, a nawet nóg.
Mięsień brzuchaty łydki: Punkty spustowe w tym mięśniu mogą powodować ból łydki, a nawet stopy.
Mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy: Punkty spustowe w tym mięśniu mogą powodować ból głowy, szyi, a nawet szczęki.
PubMed i Cochrane Library zawierają wiele artykułów dotyczących punktów spustowych (trigger points, TrPs). Chociaż istnienie punktów spustowych jako odrębnych, możliwych do zidentyfikowania jednostek jest nadal przedmiotem dyskusji, badania dostarczają dowodów na ich istnienie i skuteczność terapii nakierowanych na nie.
PubMed:
Assessment of Myofascial Trigger Points via Imaging: A Systematic Review (2021): Ten przegląd sugeruje, że chociaż obrazowanie (np. ultrasonografia) może pomóc w identyfikacji zmian w tkankach miękkich związanych z punktami spustowymi, potrzebne są dalsze badania, aby potwierdzić ich dokładność.
Effectiveness of Dry Needling for Myofascial Trigger Points Associated with Neck Pain Symptoms: An Updated Systematic Review and Meta-Analysis (2020): Badanie to sugeruje, że suche igłowanie może być skuteczne w zmniejszaniu bólu i poprawie funkcji u osób z bólem szyi związanym z punktami spustowymi.
Trigger Point Injections Versus Medical Management for Acute Myofascial Pain: A Systematic Review and Meta-Analysis (2023): Przegląd ten wskazuje, że iniekcje w punkty spustowe mogą być bardziej skuteczne w łagodzeniu ostrego bólu mięśniowo-powięziowego niż samo leczenie farmakologiczne.
Cochrane Library:
Dry needling of trigger points with and without paraspinal needling in myofascial pain syndromes in elderly patients: Badanie to sugeruje, że suche igłowanie punktów spustowych może być skuteczne w zmniejszaniu bólu i poprawie funkcji u osób starszych z zespołami bólu mięśniowo-powięziowego.
Dry needling in the management of myofascial trigger points: A systematic review of randomized controlled trials (2017): Ten przegląd sugeruje, że suche igłowanie może być skuteczne w krótkotrwałym łagodzeniu bólu, zwiększeniu zakresu ruchu i poprawie jakości życia w porównaniu z brakiem interwencji lub placebo.
Wnioski:
Istnieją dowody sugerujące, że punkty spustowe mogą odgrywać rolę w bólu mięśniowo-powięziowym.
Terapie takie jak suche igłowanie i iniekcje w punkty spustowe wydają się być skuteczne w łagodzeniu bólu i poprawie funkcji u niektórych pacjentów.
Potrzebne są dalsze badania, aby lepiej zrozumieć mechanizmy leżące u podstaw punktów spustowych i zoptymalizować terapie.
Autor jest absolwentem podyplomowych szkoleń z zakresu metody "Dry Needlin pod kontrolą USG" organizowanych przez firmę ATMIS we współpracy z Katedrą Terapii Manualnej i Igłoterapii Suchej Uniwersytetu Juan Carlos w Madrycie